Najnowsza książka znanej, cenionej i nagradzanej autorki piszącej dla dzieci, młodzieży i dorosłych (ostatnio „Syn złodziejki” p 4/12), to adresowana do starszych dzieci zbeletryzowana opowieść historyczno-biograficzna o rodzinie jednego z najbardziej postępowych i zasłużonych dla Łodzi fabrykantów – Karola Schelblera. Solidnie osadzona w realiach topograficznych, historycznych i kultorowo-obyczajowych Łodzi lat 1865-1866 i wzbogacona czerpanymi z lokalnych legend wątkami magicznymi, bo rzeczywistość dostatniego życia czworga małych (w wieku 3-9 lat) Scheiblerów wśród najnowszych nowinek technicznych sprowadzanych przez ojca do domu i miasta splata się tu z dziecięcą, inspirowaną opowieściami służby i zasłyszanymi poza domem wyobraźnią. Dzieci bawią się, trochę psocą i niejednokrotnie łamią ówczesne konwenanse, ale też, uważnie obserwując działalność rodziców, uczą się odpowiedzialności, szacunku dla pracy, uczciwości i przedsiębiorczości według głoszonego przez ich ojca zdania, w myśl którego jeśli chce się zrobić coś niemożliwego, trzeba po prostu wyobrazić sobie, że to możliwe. A w rodzinną opowieść o sympatycznych małych bohaterach autorka zręcznie wplata informacje o zasługach ich ojca dla miasta. Ładnie opowiedzianą, tradycyjną w konstrukcji i warstwie narracyjnej historię psują niedociągnięcia czysto redakcyjne – od kolejnego we współczesnej literaturze „wdrapuje się na kozła” (s.87) po niekonsekwencje w określeniu wieku bohatera mającego w kilka miesięcy po czwartych urodzinach trzy lata (s. 29 i 79) – ale warto spróbować zainteresować nią małych czytelników.