SOWA OPAC : KSIĄŻNICA PRUSZKOWSKA im. Henryka Sienkiewicza

Książka

W koszyku

oceń

To ja, Hiperelvis i genialny Borys / Bono Bidari ; z katalońskiego przełożyła Karolina Jaszecka. - Warszawa : Wydawnictwo Czarna Owieczka, 2015. - 221, [2] s. : il. kolor. ; 21 cm.

Autor

Bidari Bono. Jaszecka Karolina. Tł.

Gatunek

Literatura dziecięca katalońska Literatura dziecięca hiszpańska

Drugi tomik skierowanej do młodszych czytelników satyrycznej serii łączącej tradycyjną narrację i formę komiksową, opowiadającej o przygodach cierpiącego na ADHD fana metalowego zespołu AC/DC, siedmioletniego Elvisa Riboldi pochodzącego z fikcyjnego miasteczka Minipolis w fikcyjnym kraju Maksipolis. Serię tworzy ukrywająca się pod pseudonimem grupa hiszpańskich autorów (są wśród nich pisarze oraz ilustrator). W tym tomie na próbę zostaje wystawiona przyjaźń głównego bohatera i jego największego kumpla, pochodzącego z Pakistanu genialnego chłopca (Borys). Dochodzi do tego, gdy przyjaciel wyjeżdża na wakacyjny kurs do szkoły dla najzdolniejszych dzieci i, owładnięty obsesją zdobywania wiedzy, zrywa kontakt z bliskimi. Elvis, który tęskni za kolegą, postanawia dostać się do szkoły i go ocalić. Mimo niemal zupełnego braku wiedzy i lenistwa, dzięki serii podstępów i szczęśliwych zbiegów okoliczności, nie tylko udaje mu się zostać pupilem dyrektora i przyćmić gwiazdę genialnego kolegi, ale dostać się razem z nim do finału prestiżowego teleturnieju, w którym, dzięki działającemu jak proustowska magdalenka pakistańskiemu pierożkowi udaje mu się wyrwać przyjaciela z obłędu naukowego wyścigu szczurów.

Fabuła, podobnie jak w tomie poprzednim („To ja, Hiperelvis” na P 08/15) jest bardzo dynamiczna i mocno, na kreskówkowy sposób, przerysowana. Autorzy wykorzystują rozmaite typy humoru – od slapsticku i skatologii, przez parodię popkulturowych ikon, na absurdalnych żartach w typie Monty Phytona kończąc. Nie zabrakło też przesłania o naturze i sile prawdziwej przyjaźni, a także umiarze w zdobywaniu wiedzy, które nie powinno wiązać się z rywalizacją. Narrację współtworzą zabawne, świetnie narysowane komiksowe wstawki i ilustracje. Szkoda, że autorzy nie kontynuują w tym tomie wątku terapeutycznego, związanego z ADHD chłopca. Ten fakt, a także to, że szaleńcze tempo i absurdalny humor straciły nieco na świeżości i zaczynają nużyć, sprawiają, że tom jest słabszy od poprzedniego, co nie znaczy że miłośnicy serii nie będą usatysfakcjonowani. Nie trzeba znać poprzedniej części (UWAGA! W tomie pojawiają się, uzasadnione przez konwencję, niebezpieczne sytuacje – główny bohater nieumiejętnie obchodząc się z patelnią i oliwą puszcza z domem rezydencję lokalnego bogacza, idzie za sugestią poradnika, który kupił by pokonać tęksnotę, by „połączyć dwa przewody i zaaplikować sobie wyładowania elektryczne w celu udrożnienia połączeń między neuronami w mózgu”, a usiłując uciec razem z przyjacielem ze szkoły dla geniuszy, przywiązuje nogę kolegi do sznura z prześcieradeł i wyrzuca go przez okno, zapomniawszy przywiązać drugi koniec sznura do łóżka.)

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 2 (Centrum Kultury i Sportu)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II (1 egz.)

Strefa uwag:

Tyt. oryg.: Elvis Ribold, i Boris el Superdotat

Uwaga ogólna

Na s. red. i s. 4 okł. błędnie rozpisany ISBN.

W haśle pseud. zbiorowy, nazwa właśc. aut.: Ramon Cabrera, Daniel Cerdà, Jaume Copons i Oscar Julve.

Stanowi kontynuację przygód Elvisa Riboldi.