Kolejna na naszej liście książka holenderskiego, poety i prozaika, tworzącego zarówno dla dzieci i młodzieży, jak i dorosłych, nominowanego do Nagrody Hansa Christiana Andersena, z zawodu lekarza; poprzednio: „Nie każdy umiał się przewrócić” na P 15/05. Podobnie jak we wspomnianej książce i tu Tellegen łączy surrealistyczny humor oraz poetycki nastrój z filozoficzną i egzystencjalną refleksją. Głównymi bohaterami książeczki są kilkuletni Józef i jego tata, „najwyższy i najsilniejszy człowiek na świecie”, uosobienie idei ojca, który wprowadza dziecko w świat i zarazem chroni je przed niebezpieczeństwami. W kilkunastu krótkich historyjkach poznajemy rozmaite perypetie bohaterów – Józef razem z ojcem wyprowadzają z zoo słonia i przewożą go do Afryki, ojciec ratuje syna z rąk dwójki morskich porywaczy i w drodze powrotnej zamienia się w bezpieczną tratwę, którą można dopłynąć do brzegu, a za pomocą fajkowego dymu potrafi wyczarować opowieść o rycerzu uwalniającym więźnia z zamku. Przygody przeżywane z ojcem to dla Józefa, a razem z nim młodych czytelników, okazja, by, z jednej strony upewnić się w poczuciu bezpieczeństwa zapewnianym przez ojca, z drugiej, oswoić się pod jego kuratelą z trudniejszymi stronami egzystencji, takimi jak śmierć i cierpienie bliskiej osoby, lęk przed utratą rodzica, czy fakt, że może on być zmęczony i drażliwy po powrocie z pracy. Jednocześnie Tellegen przemyca w mistrzowski sposób rozmaite filzoficzno-egzystencjale zagadnienia adresowane do czytelników w każdym wieku – czy ludzie są równi, czy można być szczęśliwym, nie będąc bogatym, jak powinna wyglądać prawdziwa miłość, czy dziecko ma prawo powiedzieć „nie” i czy można pozwolić mu na to, by próbowało brać odpowiedzialność za swoje czyny, jak powinien zachowywać się dobry ojciec?

Toon Tellegen nadaje swojej opowieści formę nieco podobną do „Małego Księcia”, bo sytuacje w których znajdują się bohaterowie są uniwersalne i mają siłę symbolu. Wspaniała literacko, doskonale zilustrowana przez Rotraut Susanne Berner, intrygująca tajemnicą, pobudzająca do myślenia, kojąca lęki i poetycka proza Tellegena spodoba się czytelnikom w każdym wieku (książkę można zaprezentować również odbiorcom młodszym niż sugerowany poziom, wówczas jednak niezbędna jest wspólna lektura z dorosłym, bo w przygodach dotyczących zagadnień trudnych pojawiają się tortury – tylko jako słowo i powód smutku; nie ma opisu – oraz śmierć, która zostaje pokonana). Polecam.