Drugi tom trylogii science-fiction z wątkiem romansowym adresowanej do starszej młodzieży pióra włoskiego kompozytora, aktora dubbingowego i lektora. To dalsze losy znanych z poprzedniej części szesnastolatków – Włocha Alexa i jego kolegi, komputerowca Marco oraz Australijki Jenny, którzy w poprzednim tomie odkryli, że istnieje wieloświat, składający się z rozmaitych wszechświatów alternatywnych, pomiędzy którymi można się przemieszczać i uciekli z niego przed zagładą w postaci asteroidy do miejsca zwanego Pamięcią, złożonego ze wspomnień przebywających w nim osób. Bohaterowie oczywiście podejmą próbę ucieczki z pułapki, ale rozdzieli ich ona i zaprowadzi w przyszłość – Jenny, która będzie główną bohaterką większej części książki trafi do dystopijnego świata, powstałego ponad 400 lat po upadku asteroidy, na kontynent zwany Gają, będący pozostałością po zatopionej w większości Europie. Ten tom przyniesie rozwiązanie wielu zagadek z poprzedniej części (okaże się, że bohaterowie przez kilka wieków przebywali w stanie nieco przypominającym hibernację w jednym z wszechświatów wieloświata – są tam uwięzieni, bo w macierzystym świecie ich ciała przestały istnieć), ale pojawią się również nowe tajemnice, których odkrycie przyniesie dopiero tom trzeci (w oryginale „Utopia”). Autor pogłębił i rozwinął pomysły z poprzedniej części, zredukował też wątek miłosny. Książka powinna spodobać się miłośnikom gatunku – dobrze jednak, by ci którzy nie znają pierwszej części zaczęli swą przygodę z trylogią właśnie od niej („Wszechświaty” prezentowaliśmy na P 17/13).