Druga adresowana do ciekawych świata dzieci książka dziennikarza naukowego i przyrodnika, absolwenta Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim, to opracowana w tej samej konwencji i równie udana kontynuacja poprzedniej („Tato, a dlaczego” p 14/10) z następną dawką interesujących małych czytelników informacji opracowanych zgodnie z zasadą uczyć bawiąc. Tu również podstawę stanowią autentyczne pytania zadawane autorowi przez jego dzieci, a osią konstrukcyjną są często dowcipnie komentowane scenki, z których te pytania wynikły – np. niezbyt udany obiad przygotowany przez tatę prowokuje do dociekań, dlaczego makaron mięknie podczas gotowania, co przynosi też garść wiadomości o skrobii, rodzinna wyprawa do Muzeum Nauki do rozważań „Czy bakterie mają oczy i buzie”, dzięki którym znajdują ulubiony pokarm i mogą go zjeść, ale też informację, jak wiele jest ich gatunków, a międzypokoleniowe upodobanie do taplania się w kałużach do dociekań „Dlaczego pioruny są powyginane” i „Do czego potrzebne są bagna”; chociaż najbardziej inspirujące wydaje się odprowadzanie dzieci do szkoły (tu pada: „Kto urodził tych ludzi, których nikt nie urodził”jako wstęp do zarysu teorii ewolucji). Większość pytań dotyczy meteorologii, biologii i fizjologii, a spora ich część została dodatkowo opatrzona uwagami dotyczącymi bezpieczeństwa . Pytania wybrane i ułożone zostały według niejasnego klucza, ale bardzo komunikatywnie i lekko napisane zupełnie poważne wyjaśnienia, zilustrowane dowcipnymi rysunkami poglądowymi, zaspokoją bardziej niż powierzchowną dziecięcą ciekawość przynajmniej w tych dziedzinach i odciążą znękanych rodziców. Pozycja warta uwagi.