Kolejna książka angielskiej autorki, której pisarstwo klimatem i sposobem ujęcia tematu bardzo przypomina powieści Jacqueline Wilson (poprzednio „Chłopaki to kłopoty” p 4/07, „Strzeżcie się chłopcy” p 12/07) to jeszcze jedna niezbyt wesoła opowieść o nieodpowiedzialnych dorosłych. Kiedy rodzice czternastoletniej narratorki (Stephanie) rozstają się, ona i jej młodsza siostra stają po stronie uroczego, niefrasobliwego ojca który właśnie po raz kolejny przepuścił całe rodzinne oszczędności, zwracając się przeciwko nadopiekuńczej, pragmatycznej do bólu i wiecznie zrzędzącej matce. Wakacje spędzone z ojcem wydają się im szczytem marzeń i rzeczywiście, po początkowym falstarcie (tatuś nie dotarł na dworzec, żeby je odebrać), spełniają większość oczekiwań – zero kontroli i realizacja wszystkich zachcianek, od kulinarnych, przez nabycie kotka, po zgodę na pójście starszej córki na imprezę z ledwie poznanym chłopakiem. Ale sielanka nie trwa długo, bo tylko do chwili, kiedy skończą się pieniądze przekazane przez matkę na wakacje dziewczynek. Wtedy trzeba uciekać w nocy z mieszkania, za które nie ma czym zapłacić, ukrywać się przed wierzycielami – a może i nie tylko, skoro ojciec szykuje się do pospiesznego opuszczenia kraju z nieoczekiwanie dużą sumą pieniędzy. Porzucone na lotnisku, bo młodsza nie chciała rozstać się z kotkiem, wreszcie zrozumieją, jak mało znaczyły dla niego, a jak wiele dla zrzędzącej, kontrolującej i zakazującej matki. Dobra warsztatowo, umiejętnie skonstruowana, z interesująco przedstawionymi portretami psychologicznymi bohaterów i poważną problematyką, skłaniająca do zastanowienia powieść nie zawiedzie czytelniczek poprzednich książek tej autorki.