Kolejna książka angielskiej autorki, której pisarstwo klimatem i sposobem ujęcia tematu bardzo przypomina powieści Jacqueline Wilson (poprzednio „Chłopaki to kłopoty” p 4/07) to jeszcze jedna, ujęta w formę sekretnego dziennika prawie trzynastoletniej bohaterki (Emily), humorystyczno-obyczajowa opowieść o kłopotach związanych z dorastaniem. Głęboko przekonane o swojej dorosłości bohaterka i jej urodzona w tym samym dniu przybrana siostra (Tash) mają szansę wypróbować tę dorosłość w praktyce. Gdy ich nadopiekuńcza matka wyjeżdża na dwa miesiące do Peru, aby profesjonalnie obfotografować wykopaliska archeologiczne ojca, dziewczynki, wraz z o rok starszą siostrą, zostają wprawdzie pod opieką ciotki, lecz w samodzielnym mieszkaniu, ze wszystkimi domowymi obowiązkami, o których mają dość mgliste pojęcie oraz długą listą zaleceń i zakazów (przede wszystkim urządzania imprez i zapraszania do domu chłopaków). Oczywiście są dumne z okazanego im zaufania, ale brak czujnej uwagi zamierzają wykorzystać przede wszystkim na zdobycie wreszcie chłopaków, a to okazuje się znacznie trudniejsze niż mogły przypuszczać. O ile bowiem można sobie poradzić z gotowaniem (są przecież puszki), zakupami (chociaż nabywanie tylko artykułów pierwszej potrzeby jest rozpaczliwie nudne) i sprzątaniem (jedynie w sytuacjach alarmowych metodą upychania po kątach), to próby poderwania atrakcyjnego młodego sąsiada przeobrażają się w pasmo kompromitujących katastrof z zaskakującym finałem, a nieliczni inni kandydaci pozostają zdecydowanie poza zasięgiem sióstr. Lekko napisana dowcipna opowieść o pułapkach zabawy w dorosłość, ale też o przyjaźni, optymistycznym podejściu do życia i niezachwianej wierze, że chcieć to móc.