Drugi tom kolejnego w dorobku tej autorki cyklu powieściowego, bliźniaczo podobnego do opowiadającego o nastolatkach z Leehampton („Co ty wyprawiasz, mamo?!” p 7/07, „Ja tego nie przeżyję!” p 20/07) i bezpośrednia kontynuacja wydarzeń („Co za tydzień 1” p 16/07). Relacjonując wydarzenia z życia czterech czternastoletnich przyjaciółek z prowincjonalnego miasteczka (Holly Vine, Tansy Meadows, Cleo Greenwood i Jade Williams) rozgrywające się w ciągu następnych trzech wybranych tygodni, autorka ponownie stawia swoje bohaterki w niewygodnych, trudnych, a nawet bardzo trudnych sytuacjach, w których gwałtownie trzeba zmieniać dotychczasową hierarchę wartości i potrzeb. Skoncentrowana wyłącznie na własnym życiu uczuciowym (czyt. zdobywaniu chłopaka) córka rodziców w nadmiarze i kompromitująco udzielajacych się społecznie (Holly), przekona się, że nic nie jest dla niej ważniejsze od zdrowia ojca. Córce byłej hipiski (Tansy) uda się powstrzymać nieobliczalną matkę przed małżeństwem z oszustem matrymonialnym. Ich przyjaciółka, skazana na rolę jedynej zrównoważonej i wyrozumiałej w domu (Cleo) odkryje przyczynę swoich przerażających koszmarów sennych i zawalczy o prawo do realizowania własnych potrzeb, a czwarta z dziewcząt (Jade) dowie się, jak mało wiedziała o problemach dzielącej z nią pokój kuzynki i swoich uczuciach. Oczywiście w zręcznie skrojonej wielowątkowej fabule jest miejsce i na typowe problemy wieku dojrzewania, nękające bohaterki, które muszą jakoś pogodzić się z własnym niedoskonałym wyglądem, uporać z burzą hormonów i przebrnąć przez meandry przyjaźni i miłości - odnaleźć się w roli osoby porzucającej i porzuconej.

Kolejna najwyraźniej bazująca na dziennikarskim doświadczeniu i znajomości tematu, zręcznie napisana, pozornie banalna, ale nie pozbawiona celnych uwag i dowcipna powieść tej autorki nie zawiedzie jej czytelniczek. Tam gdzie poprzedni tom.