Pierwsza na polskim rynku książka wychowanej w Kanadzie pisarki. Książka ta jest pokłosiem uczestnictwa autorki w ogłoszonym przez British Antarctic Survey Programie dla Artystów i Pisarzy. Założeniem programu było zorganizowanie czteromiesięcznego pobytu na Antarktydzie w bazie brytyjskiej, dla ludzi niezwiązanych z nauką i wojskiem. Autorka była beneficjentką tego programu na przełomie roku 2005 i 2006. Później wracała na południowy kontynent jeszcze pięć razy. Pobyt na Antarktydzie okazał się dla niej niezwykłą inspiracją, która skutkowała powstaniem trzech książek: omawianych wspomnień, tomu poetyckiego oraz powieści. Za wspomnienia pisarka otrzymała nominacje do najbardziej prestiżowych literackich nagród Kanady. Nie ma w tym nic dziwnego, bowiem wpisujące się w kanon literatury podróżniczej wspomnienia z pobytu na Antarktydzie są w istocie nie tylko umiejętnie skonstruowanym utworem eklektycznym (łączącym elementy reportażu, eseju, beletryzowanej autobiografii i literatury popularnonaukowej), lecz także głębokim studium kondycji ludzkiej, odpowiedzialności i wewnętrznej dojrzałości. Wspomnienia związane z trudami życia na lodowym kontynencie są dla Autorki pretekstem do snucia filozoficznych rozważań, w których psychoanalityczna rewizja dzieciństwa łączy się z naukową analizą obserwowanych zjawisk przyrodniczych. Książka nie jest łatwa w odbiorze, jednak bardzo interesująca. Uzupełniona nielicznymi fotografiami Łukasza Kuczkowskiego, wydana w utwardzonej oprawie, szyta. Polecam dla ambitniejszych czytelników.