Trzecia na naszym rynku książka irlandzkiego pisarza (poprzednio „Chłopiec w pasiastej piżamie” p 8/07, „W cieniu Pałacu Zimowego” p 12/11) to wpisująca się w nurt pogranicza opowieści o dzieciach nie dla dzieci i literatury adresowanej do starszych dzieci i młodszych nastolatków (jak „Mikołajki”) realistyczno-magiczna powieść o tolerancji, z wielopoziomową, zaprawioną groteską i surrealizmem, satyrą obyczajową. Tytułowy bohater, trzecie dziecko szacownej australijskiej pary małżeńskiej marzącej jedynie o tym, aby nigdy niczym się nie wyróżniać, od urodzenia sprawiał rodzicom kłopoty swoją nietypowością. Nie podlegając prawom grawitacji, unosi się w powietrzu, co i bardzo komplikuje codzienne funkcjonowanie rodziny, i budzi niezdrowe zainteresowanie otoczenia. Po ośmiu latach podszytych niechęcią prób doprowadzenia chłopca do stanu normalności, Brocketowie postanawiają pozbyć się odmieńca, podstępnie wypuszczając go w powietrze. Pełnego – mimo dotychczasowych nieprzyjemnych doświadczeń – optymizmu i miłości do rodziny, starającego się wrócić do domu chłopca czeka podniebna odyseja przez cztery kontynenty, w trakcie której bezinteresownie pomagają mu wyłącznie ludzie z różnych powodów odtrąceni przez rodziny, a dzięki bohaterowi zyskujący szanse na akceptację swoich bliskich. Inteligentna, zgrabnie napisana w stylistycznej konwencji Ardagha i Snicketa, opowieść o niszczącej sile uprzedzeń i stereotypów, naginania innych do własnego wyobrażenia o szczęściu i sztuce pozostania sobą, to w wydźwięku ciepła, krzepiąca lektura ponadpokoleniowa.