156465
Książka
W koszyku
To nie pierwsza biografia Putina, ale zapewne najobszerniejsza z dotychczasowych, doprowadzona przy tym do roku 2015. Choć napisana rzeczowo i oparta na wielu źródłach, m.in. na relacjach przyjaciół prezydenta Rosji, rozmowach z przedstawicielami rosyjskiej i amerykańskiej administracji, którzy zastrzegli sobie anonimowość, to jednak jest to rzecz nierównej wartości. Zwłaszcza część końcowa poświęcona aneksji Krymu i interwencji zbrojnej na wschodzie Ukrainy jest zdecydowanie bardziej powierzchowna niż rozdziały wcześniejsze, niepozbawiona także językowych kiksów, co obciąża już konto tłumacza. Autor biografii był moskiewskim korespondentem „The New York Timesa” przez 7 lat od 2002 r. i ten fakt być może tłumaczy wspomniany niedosyt. Poza tym biografia ta jest, oczywiście, godna lektury. Autor harmonijnie łączy w niej ukazanie punktów zwrotnych w karierze Putina w KGB, w administracji najpierw Petersburga, później zaś rosyjskiego państwa z odsłanianiem kulis walki o władzę, wpływy i pieniądze, jaka toczyła się w Rosji, oraz z próbą wniknięcia w psychikę swego bohatera. Są i detale dotyczące małżeństwa Putinów i jego córek, choć on sam zawsze dbał o dyskrecję w tej sferze.
Świetnie ukazany jest też swoisty deal Putina ze schorowanym, i atakowanym przez opozycję za korupcję, Jelcynem, który namaścił go w 1999 na swego następcę.Z biografii wyłania się ciekawy i nie do końca jednoznaczny portret młodego Putina oraz jego środowiska rodzinnego. Ojciec Wołodii – weteran wojny ojczyźnianej, robotnik w fabryce wagonów był wprawdzie wierzącym komunistą, ale z kolei jego matka to osoba głęboko religijna, ochrzciła Putina gdy miał 7 tygodni. Z powodu chuligaństwa, jako jedyny w klasie, Wołodia nie został przyjęty do pionierów. Ustatkował się dzięki sportowi, a za sprawę fascynacji szpiegowskim filmem „Tarcza i miecz” (na podstawie powieści Kożewnikowa) zaczął snuć marzenia o służbie w KGB. Zgłosił się do jej leningradzkiej siedziby jako 16-latek, gdzie mu wytłumaczono, że to do służb należy decyzja, o tym kogo zatrudnią. Uparte dążenie do osiągnięcia wytyczonych sobie celów, umiejętność ukrywania do czasu swoich zamierzeń, wreszcie skłonność do ryzyka to tylko niektóre z cech, które autor przypisuje Putinowi.
Nie licząc bójek ulicznych, w które wdawał się także jako oficer KGB, co nie pomogło mu w karierze, po raz pierwszy tak naprawdę wprawił w osłupienie otoczenie prezydenta Jelcyna i świat, gdy jeszcze jako premier w 1999 podjął decyzję o bombardowaniu celów cywilnych w Czeczeni bez zważania na ofiary wśród ludności. Autor przychyla się też do tezy, że to FSB, nad którą sprawował nadzór, stała wówczas za serią zamachów na budynki mieszkalne w Moskwie, w których zginęło ponad 200 osób oraz udaremnioną przez mieszkańców i milicję próbą wysadzenia bloku w Riazaniu. Władza wskazywała na Czeczeńców jako odpowiedzialnych za te zamachy. Wymowa faktów, które przytacza Myers w tej sprawie, a także krętactwa FSB dość jednoznaczne jednak wskazują na sprawców ze służb dążących do stworzenia spektakularnego pretekstu do generalnej rozprawy z aspirującą do niepodległości Czeczenią. Warta polecenia książka adresowana do szerokiego kręgu czytelników.Zawira wkładkę ze zdjęciami, indeks i bibliografię.
Status dostępności:
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 94(47+57) (1 egz.)
Strefa uwag:
Tyt. oryg.: New tsar
Uwaga ogólna
Tyt. oryg.: The new tsar.
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliogr. s. 677-687. Indeks.
Uwaga dotycząca innej dostępnej postaci fizycznej
Dostępna również jako e-book.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej