SOWA OPAC : KSIĄŻNICA PRUSZKOWSKA im. Henryka Sienkiewicza

Brak okładki

Książka

W koszyku

Druga wojna czeczeńska / Anna Politkowska ; przekł. [z ros.] i oprac. Irena Lewandowska. - Kraków : "Znak", 2006. - 233, [3] s. ; 20 cm.

Autor

Politkovskaâ Anna Stepanovna (1958-2006). Lewandowska Irena (1931- ). Tł.

Temat

Czeczenia (Rosja ; republika)

Autorka książki jest jedną z czołowych rosyjskich dziennikarek, która zyskała podziw światowej opinii za swe pełne odwagi relacje, szczególnie na temat wojen czeczeńskich. Prezentowaliśmy już publikację tej autorki pt. "Rosja Putnina" (21/2005). Politkowska pracuje dla "Nowej Gazety", jest korespondentką z Czeczenii, do której jeździ bardzo często od roku 1999 roku. Książka jest zapisem obserwacji i rozmów dziennikarki z mieszkańcami Czeczenii. Autorka Stara się zrozumieć, wczuć w rolę narodu, który Rosja chce unicestwić, słucha tego, co mają do powiedzenia mieszkańcy czeczeńskich wsi i miast. Politkowska chce pokazać prawdę o wojnie, prawdę nie tylko Rosjanom, ale także innym narodom, chce zwrócić uwagę na tregedię Czeczenii. "Ta wiedza uchroni Was przed cynizmem. I przed rasizmem, czyli przed grząskim bagnem, w które coraz szybciej stacza się nasze społeczeństwo. I przed pośpieszym wyrokowaniem o tym kto jest kim na Kaukazie i czy w ogóle są tam jacyś ludzie, których można uznać za bohaterów..."

'Druga wojna czeczeńska" jest wyborem najlepszych reportaży Politkowskiej z ostatnich siedmiu lat. To swoista kronika wojny, ale pisana nie historią potyczek i bitew, ale ludzkich losów. Autorka w przeciwieństwie do wielu dziennikarzy jeżdżących na wojnę nie wpada na chwilę na linię frontu, nie notuje kilku zdań, które rzucają jej napotkani przypadkowo ludzie, i nie odjeżdża do hotelu nadać swoją korespondencję, ale dzieli losy swych bohaterów aż do końca. Wraz z kolumnami cywilów na samym początku wojny przez kilka dni uciekała z obleganego Groznego. Pokonywała pieszo w upale dobiegającego końca kaukaskiego lata drogę do sąsiedniej Inguszetii, którą autem w normalnych warunkach można przejechać w godzinę. Dla jednych była to droga życia, bo uciekli z piekła wojny, dla innych wędrówka, która miała ich uchronić, przerodziła się w wędrówkę ostatnią, brutalnie przerwaną przez naloty rosyjskiego lotnictwa. Jest to mocna, wstrząsająca i szczera książka, swoisty dokument czy raczej świadectwo o tym, co się dzieje już siódmy rok w Czeczenii. Polecam.