Drugi tom współczesnej fantasy dla młodszych nastolatek, opowiadającej o kultywującej wielopokoleniowe magiczne tradycje rodzinie czarodziejów kulinarnych (pierwszy, literacki debiut amerykańskiej aktorki komediowej, pt. „Magiczna cukiernia” na p 14/13, sygnalizowane są dwa kolejne). W tym rodzina, a zwłaszcza nękana poczuciem winy jedenastoletnia główna bohaterka (Róża zwana Rozmarynką) desperacko stara się odzyskać skradziony „Almanach wiedzy kulinarnej Szczęsnych”, a jedynym sposobem na osiągnięcie celu jest zwycięstwo dziewczynki w najsłynniejszym na świecie paryskim konkursie cukierniczym o bardzo wyrafinowanym regulaminie. Tylko wtedy bowiem jej wykorzystująca magiczne przepisy w złych intencjach i celach ciotka godzi się zwrócić almanach. Ponieważ bohaterka, chociaż może liczyć na wsparcie wszystkich najbliższych, nie jest pewna swoich umiejętności i próbuje także mniej uczciwych sposobów dotarcia do księgi, jej ciotka z założenia nie zamierza grać fair, a jedyny juror konkursu ma wyjątkowo wysokie oczekiwania, młodych Szczęsnych czeka mnóstwo zwariowanych komplikacji – związanych zarówno ze zdobywaniem niezbędnych magicznych składników do kolejnych ciast, jak i zawiłą wojną podjazdową z bezwzględną rywalką. Zręcznie skonstruowana (zwłaszcza że wykorzystuje jeden powtarzalny schemat sytuacyjny ze zmieniającymi się detalami), nieskomplikowana fabularnie fantasy magiczno-przygodowa z akcentami humoru sytuacyjnego (tu zwłaszcza bal z gargulcami) i lekko podanym przesłaniem dydaktycznym, głównie uświadamiającym znaczenie kochającej się rodziny, ale też konsekwencje działań wypływających z niewłaściwych motywacji, kompleksów i złej woli, dla czytelniczek znających poprzedni tom.