SOWA OPAC : KSIĄŻNICA PRUSZKOWSKA im. Henryka Sienkiewicza

Książka

W koszyku

oceń

Samotnica / Piotr Patykiewicz. - Warszawa : Wydawnictwo bis, 2013. - 486, [1] s. ; 20 cm.

Autor

Patykiewicz Piotr.

Szósta powieść autora piszącego fantasy dla dorosłych (ostatnio „Wąska ścieżka czarownicy” p 23/08) i młodzieży (poprzednio „Łukasz i kostur czarownicy” p 5/12), to kolejna współczesna fantasy przygodowa z wątkiem psychologiczno-obyczajowym (można w niej też odczytać motywy powieści inicjacyjnej i odkryć elementy różnych mitologii oraz proweniencję gier fabularnych) adresowana do młodszych nastolatków

Deszczowe ferie zimowe wydają się dla trzech bohaterów, raczej kolegów z klasy i osiedla niż przyjaciół (dwunastolatków Karotena i Szufli i repetującego klasę Pawiana) zapowiedzią katastrofalnej nudy. Ale za sprawą prezentu od osobliwego starego złomiarza, któremu po znajomości życzliwie pomogli, i lekkomyślnie wyrażonego życzenia dużych ilości śniegu, nudzić się jednak nie będą. Przeniesieni rytmem szamańskiego bębenka w świat nie tylko bezkresnej przestrzeni wiecznego śniegu i lodu, ale też postapokalipsy, demonów i wszelkiego rodzaju magii, trafią do niewoli w nieznanej prymitywnej społeczności myśliwskiej, gdzie czeka ich survivalowa szkoła przetrwania, i odkryją, że jeden z nich (Pawian) ma według miejscowej legendy i własnych niejasnych przeczuć do wypełnienia misję ocalenia tego świata przed ostateczną zagładą – jeśli zdoła obudzić (ale przy tym nie rozgniewać) magiczną żyjącą górę, Samotnicę. Niegdyś jej energia pomogła okolicznym mieszkańcom osiągnąć niezwykły postęp cywilizacyjny, ale obudziła też ich pychę i zawiść mniej uprzywilejowanych, których zemsta uśpiła jej moc, teraz sen niesie koniec świata. Bohaterowie wyruszają więc w daleką i pełną niebezpieczeństw podróż do Samotnicy, w ekstremalnych sytuacjach przeobrażając się w prawdziwych, gotowych na wszystko przyjaciół.

Nieźle napisana, zręcznie łącząca wątek magiczny z całkiem realnymi problemami świata ludzi, świadcząca o równie dużej wyobraźni, jak i wrażliwości autora, niepozbawiona humoru opowieść o przyjaźni i lojalności, odwadze i determinacji, ale też zaletach zdrowego rozsądku.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 2 (Centrum Kultury i Sportu)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. III (1 egz.)

Recenzje:

Jest tylko jedna droga, by się stamtąd wydostać.
Piotr Patykiewicz jest autorem kilku książek dla dorosłych oraz powieści dla młodszych nastolatków Łukasz i kostur czarownicy. Samotnica to jego druga książka dla młodzieży.
Spotkałem się wcześniej z książką Piotra Patykiewicza - „Dopóki nie zgasną gwiazdy”, która bardzo mi się podobała i, o której był niemały szum w Internecie. Dużo osób polecało Dopóki. (...) .. (też należę do tego grona). Spodziewałem się niesamowitej przygody literackiej, której – bądź co bądź – tak do końca nie było.
Początek książki jest nudny – mało co się dzieje, bohaterowie są papierowi... Po prostu wstęp idealny dla gniotów. Jednakże potem zaczęło się robić już ciekawiej – więcej akcji, która trzymała w napięciu, opisów oraz jakiejś niezwykłości i magiczności, język z nudnego, zmienił się na lekki i płynny. Cytat Nie ważne jak zaczynasz, ważne jak kończysz idealnie wpasowuje się w ten utwór. Okładka bardzo mi się podoba, wyraża bardzo dużo: smutek, samotność, rozgoryczenie, niezwykłość... Autor stworzył dość ciekawy świat – zimny, skuty lodem, pełen dziwnych i strasznych stworów, których nie zobaczymy w naszym świecie... Pomysł nie jest oryginalny. W literaturze dużo jest dzieł, w których nastolatkowie (albo ludzie w innym wieku) dostają się do innego świata, z którego próbują się wydostać i okazuje się, że jedynym wyjściem jest pokonanie jakieś trudnej drogi, zabicie kogoś lub zrobienie czegoś, co jest niemalże niemożliwe. Mimo to Samotnica spodobała mi się i polecam ją.
To, co okładka nam mówi o utworze: Trzej koledzy – Szufla, Pawian i Karoten – w czasie ferii zimowych nudzą się przy trzepaku, narzekając na bezśnieżną zimę. Od przechodzącego przez podwórko zbieracza złomu dostają szamański bębenek i wtedy okazuje się, że jeden z nich ma niezwykłe umiejętności posługiwania się tym instrumentem. Transowy rytm bębenka przenosi chłopców do skutej lodem, śnieżnej i mroźnej krainy, gdzie będą musieli sobie radzić z surową przyrodą, przystosować się do sposobu życia i zwyczajów nieprzyjaźnie nastawionego do obcych miejscowego plemienia, nauczyć się porozumiewać z istotami, których wcześniej sobie nawet nie wyobrażali, oraz podjąć trud wydostania się z tego świata, co jednak może nastąpić dopiero po złożeniu ofiary legendarnej górze – Samotnicy „To, co dla ciebie jest odpadkiem, dla kogoś innego może być skarbem.” Mimo iż bohaterowie nie mają wiele lat, są bardzo dojrzali (ech... to samo, co w większości książkach z młodzieżą). Pawian lubi się wygłupiać, Karoten uwielbia spać, jest przemądrzały, a Szufla jest wysoki i wysportowany.
Co mi się najbardziej podobało? Hm... pomysł jest powtarzalny, a bohaterowie mało oryginalni. Wiem! Świat stworzony przez autora, który jest tajemniczy i pełny dziwnych i magicznych stworzeń. Okładka jest również lepszą stroną książki.
Recenzja jest krótka, ale nie ma co się dużo rozpisywać o tej książce. Mnie się podobała, ale nie tak bardzo, by wychwalać ją pod niebiosa. Polecam głównie młodszym czytelnikom. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję wydawnictwu BIS.
Tytuł: „Samotnica” Autor: Piotr Patykiewicz Wydawnictwo: BIS Projekt okładki: Dariusz Kocurek Oprawa: miękka Wydanie: I Liczba stron: 487 Data wydania: 2013 (data przybliżona) ISBN: 978-83-7551-303-5