Trzecia u nas książka angielskiej autorki piszącej dla dzieci, młodzieży i młodych dorosłych, dziennikarki telewizyjnej i scenarzystki („Wywar z Astra” p 11/12, „As wywiadu i reszta świata” p 23/12), to pierwszy tom kolejnego cyklu humorystycznych opowiadań o nieznośnych dzieciach, klimatem bardziej zbliżonych do „Hani Humorek” niż „Koszmarnego Karolka” czy „Okropnego Maciusia” (w oryginale ukazało się pięć tomików). Ich tytułowa bohaterka (Penny z Piekła Rodem czyli Penelopa Jones), dziewięciolatka bez zastanowienia realizująca każdy „genialny pomysł” jest mistrzynią wpadania w tarapaty i sprawiania kłopotów innym. A innym, zwłaszcza najbliższym dziewczynki, też wiele brakuje do ideału i swoimi zachowaniami podsuwają jej niektóre pomysły. Bohaterka ma wiecznie zapracowanych i nieobecnych rodziców, dość niefrasobliwą babcię, niezbyt starannie przykładającą się do opieki nad wnukami, irytującą jedenastoletnią siostrę, ultrasnobistyczną ciotkę i czteroletnią kuzynkę wyhodowaną na bezdyskusyjny ideał oraz o tydzień starszego przyjaciela od zawsze, syna zdeklarowanej hipiski. Tomik zawiera trzy krótkie, zabawnie ilustrowane opowiadanka uzupełnione poradnikiem przetrwania dla osób przyciągających nieszczęścia podobnie jak bohaterka. W tym tomiku Penny próbuje zarobić na spłatę długów jako domowa fryzjerka, starannie oszpecając babcię i kuzynkę, zainspirowana programem telewizyjnym uprowadza z ulicy cudzego psa, pewna, że znalazła właśnie bezdomnego kandydata na swojego zaufanego psiego partnera, opiekując się nim z dużą szkodą dla domu i niechcący doprowadza do katastrofy pedagogicznej na lekcji z wizytatorem, decydującej o dalszym funkcjonowaniu szkoły.

Teksty są zgrabnie napisane z wykorzystaniem lubianego przez dzieci rodzaju poczucia humoru, bohaterka sympatyczna mimo sporej dawki egocentryzmu i pełna fantazji – jeszcze jedna niepedagogiczna lektura czysto rozrywkowa wpisująca się w konwencję cykli już popularnych wśród czytelników.