Najnowsza książka tej autorki (ostatnio „Gdybym była czekoladą” p 22/10, dla najmłodszych „Misiek, co ty opowiadasz” p 21/10) to kolejna powieść satyryczno-obyczajowa, adresowana do nieco starszych czytelniczek niż cykl zapoczątkowany „Trzynastką na karku”, a skonstruowana w formie quasi-felietonów pisanych przez marzącą o przyszłej karierze dziennikarskiej siedemnastoletnią tytułową bohaterkę do wymyślonego przez siebie czasopisma poświęconego jej własnej osobie. Wychowana na lekturze kolorowych magazynów, z których uczyła się czytać w kiosku prowadzonym przez matkę, nauczyła się też postrzegać świat przez proponowaną w nich hierarchię wartości. I chociaż już widzi różnice między wizerunkiem kreowanym dla prasy i rzeczywistością, własne życie ocenia na podstawie poziomu zbieżności z tematami najczęściej podejmowanymi w gazetach – możliwość wcześniejszego niż koleżanki reagowania na modowe nowinki lokuje ją w kręgu dziewczyn rozrywkowych i powoduje scysje z gronem pedagogicznym, standard mieszkaniowy ma poniżej krytyki, a relacje w rodzinie typowe dla eurosierot z emigracji zarobkowej. Zdumiewać się, weryfikować dotychczasowe oceny budowane na przysłowiu „jak cię widzą…” i szukać własnego pomysłu na życie zaczyna, gdy nawiązuje bliższy kontakt z klasową prymuską zaprogramowaną na nowoczesną karierę aż do emerytury, poznaje sąsiadkę z zapyziałej kamienicy, w której od niedawna mieszka – prawdziwą elegancką damę z klasą, imponującą jej wiedzą, kulturą i oczytaniem – i pada ofiarą nieuczciwego dziennikarza, licząc na nawiązanie współpracy z prasą.

Kolejna sprawnie napisana, podejmująca i bardzo aktualne i ponadczasowe tematy opowieść łącząca pełną wydarzeń "z życia wziętych" i problemów istotnych dla okresu wchodzenia w dorosłość akcję z dość przekonującymi refleksjami bohaterów, wyważenie dowcipna i stosownie krzepiąca, nie zawiedzie czytelniczek, które wyrastają z wcześniejszych książek tej autorki.