Kolejny znakomity kryminał ze Skandynawii. Na bagnach niedaleko miasteczka na szwedzkiej prowincji (Vasteras) zostaje znalezione ciało nastolatka (Rogera Erikssona). Ktoś zadał mu kilkanaście ciosów nożem, a potem wyciął serce. Kiedy lokalna policja nie jest w stanie poradzić sobie z rozwiązaniem zagadki, wezwana zostaje ekipa z Krajowej Policji Kryminalnej (pod kierownictwem Torkela Hoglunda). Do zgranego zespołu specjalistów od zabezpieczania i analizowania śladów wyposażonego w najnowocześniejsze techniki dołącza wkrótce niesforny psycholog policyjny (Sebastian Bergman), opłakujący utratę żony i córki, szukający pociechy w ramionach przypadkowo spotkanych kobiet. Skrupulatnie prowadzone śledztwo ujawnia wkrótce, że pozorna brutalność mordercy mogła być tylko zasłoną dymną, mająca ukryć prawdziwy przebieg i powody zbrodni (serce chłopaka zostało wycięte, by ukryć, że zginął od kuli i uniemożliwić identyfikację broni), które kryją się w skomplikowanych relacjach łączących mieszkańców pozornie spokojnego miasteczka (okazuje się, że zbrodni dokonał przyjaciel nastolatka, syn nauczycielki który w ten sposób chciał zapobiec rozstaniu ojca i matki, która miała romans z Rogerem; wychodzi też na jaw, że matka Rogera szantażowała dyrektora szkoły, który płacił jej by nie ujawniała romansu syna z nauczycielką). Debiutującej na naszej liście spółce autorskiej udało się stworzyć przekonujące i pogłębione portrety psychologiczne zarówno śledczych, jak i podejrzanych – każdy z nich dźwiga na barkach jakąś traumę. Żaden z bohaterów, niczym w klasycznym czarnym kryminale, nie jest bez winy.

Przykuwająca uwagę, pełna fałszywych tropów akcja, rozwija się powoli odkrywając kolejne „ciemne sekrety” każdego z nich, prowadząc do podwójnie zaskakującego finału (nawet ostatnie zdanie książki jest dla czytelnika zaskoczeniem). Hjorth i Rosenfeldt doskonale oddają też realia pracy nowoczesnej policji – rozdartej między nowinkami technicznymi, takimi jak identyfikacja DNA, a klasycznymi metodami śledztwa, w których głównym jego narzędziem jest umysł detektywa. Polecam.