Pierwsza u nas książka amerykańskiej autorki piszacej dla dzieci i (pod pseudonimem Ann Fiery) dla dorosłych (Tales of the Great Opery, Urban Legends, The Book of Divination) to współczesna powieść realistyczno-fantastyczna dla młodszych nastolatków, opowiadająca o samotności i poczuciu wykluczenia, na które mogą zaradzić czary, ale pod warunkiem, że ma się dość empatii, determinacji i inteligencji, aby pomóc komuś innemu. Jedenastoletnia bohaterka (Miri Gill) urodziła się „pomiędzy” dwiema parami bliźniąt, dwunastoletnimi braćmi i czteroletnimi siostrami, i czuje się zdecydowanie bez przydziału – starsi chłopcy, najczęściej wykluczają ją ze swoich zabaw i zajęć, bo wystarrcza im własne towarzystwo, a maluchy też mają swój świat. Uczucie osamotnienia pogłębia się, gdy jej rodzina przeprowadza się z mieszkania w bloku do starego domu w zaniedbanym ogrodzie, domu, z którym podobno wiąże się tajemnica ukrytego skarbu, ale, jak się okaże, nie tylko… Gdy pewnego dnia za bójkę z jednym z braci bohaterka zostaje ukarana odosobnieniem w swoim pokoju, przypadkiem znajduje w nim przyklejone do ściany szkiełko – a jedno spojrzenie przez nie przenosi ją w przeszłość i stawia oko w oko z lokatorką tego pokoju sprzed ponad siedemdziesięciu lat (Molly Gardner). W dodatku zostaje przyjęta jako dobra wróżka przybywająca z pomocą, bardzo potrzebną rówieśnicy z przeszlości. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przeniesienie prześladowanej przez antypatycznych krewnych dziewczynki w przyszlość, do znacznie jednak sympatyczniejszej rodziny bohaterki, ale okaże się to bardzo trudnym zadaniem, co nie znaczy, że niewykonalnym. Sympatyczna, pełna humoru i wzruszająca zarazem, zgrabnie napisana opowieść o samotności, marzeniach o bratniej (siostrzanej) duszy, magii, odwadze, ale też o ewentualnych konsekwencjach nie całkiem bezkarnych wędrówek w czasie grożących zmianami w historii.