Jest to pierwsza powieść dla młodzieży laureatki nagrody PEN Clubu za rok 2001, autorki m.in "Kochanego Franza" (p 21/99) "Białego kamienia" i "Leć do nieba" (pierwsze wydania do nas nie dotarły, w 21/99). "Latawce" to - rzadka w twórczości adresowanej do tej grupy wiekowej czytelników - powieść psychologiczno-obyczajowa, z elementami przygody i tajemnicy na tyle wyeksponowanymi, aby mogły zainteresować czytającego. Akcja powieści rozgrywa się współcześnie, w niewielkiej nadbużańskiej wsi letniskowej, w której kolejne już wakacje spędza grupka 12-latków, ale autorka często kieruje swoich bohaterów także w stronę historii - stawiając na ich drodze snujących ciekawe wspomnienia starych ludzi, tajemnicze, opuszczone domostwo, a nawet zapomniany cmentarz w zdziczałym ogrodzie. Jednak nie sama wakacyjna przygoda i sztubackie dowcipy zaprzątają uwagę bohaterów. Przynajmniej dwoje z nich przywiozło ze sobą poważne problemy, z którymi muszą się uporać (Bartek trudne układy z ojcem, coraz bardziej nadużywającym alkoholu, Bogna wewnętrzny konflikt z aspiracjami matki, przenoszącej na nią swoje niezrealizowane marzenia o karierze muzycznej). Zaczyna się też zmieniać ich dotychczas dziecinne spojrzenie na świat - rodzą się pierwsze uczucia i nowe zainteresowania, kształtują się postawy i charaktery, bohaterowie przeżywają okres buntu i zrozumienia. W formie jest to powieść bardzo klasyczna, sprawnie łącząca dość żywą akcję z wiarygodnie nakreślonymi portretami dorastających nastolatków i dodającymi opowieści poetyckiego klimatu, wtopionymi w fabułę opisami otaczającej ich niezwykłej przyrody. Starannie dopracowana literacko powieść, bez natrętnego dydaktyzmu poruszająca kilka problemów istotnych dla nastolatków. Pozycja warta uwagi.