Kolejna powieść autora trylogii „Zwrotnik nocy” (p 19/06), „Dolina kości” (p 5/08)i „Noc jaguara” (p 19/08) to także thriller, tematycznie bazujący na marzeniu wszystkich szekspirologów –szansie odnalezienia autentycznego manuskryptu mistrza, i to nieznanej sztuki – a formalnie bardzo starannie skonstruowany w trzech planach czasowych i z wydarzeniami ukazanymi z różnych punktów widzenia. Podczas ratowania zniszczonego starodruku dwoje pracowników antykwariatu (Albert Crosetti i Carolyn Rolly) znajduje przypadkiem siedemnastowieczny list. Oprócz spowiedzi życia umierającego z ran bitewnych odniesionych w wojnie Karola I Stuarta z angielskim parlamentem kanoniera znajdują się tam też zaszyfrowane raporty szpiegowskie i najprawdopodobniej informacja o miejscu ukrycia szekspirowskiego manuskryptu. Poproszony o ekspertyzę znany szekspirolog (prof. Bulstrode) zamierza sam z tego skorzystać, kontaktując się ze specjalistą w zakresie prawa autorskiego (Jake’em Mishkinem) o dość specyficznych koneksjach (synem buchaltera mafii). Zanim jednak zdąży wszystko dokładnie wyjaśnić, ginie zamordowany. Wyścig do zagarnięcia bezcennego tekstu intensywnie przyspiesza, szybko okazuje się, że niemal nikt z jego uczestników nie jest tym, za kogo się podaje, do akcji intensywnie włączają się co najmniej dwie mafie i w dodatku nie wiadomo, czy sam manuskrypt jest oryginałem, czy kolejnym dziełem genialnego fałszerza, któremu już udało się oszukać Muzeum Brytyjskie. Mamy więc sensację, rozszyfrowywanie zagadki sprzed wieków, piętrową intrygę, trochę zwłok i osób poważnie poszkodowanych oraz suspensowe zakończenie, czyli wszystkie niezbędne składniki gatunku, podlane nieco sarkastycznym dowcipem jednego z bohaterów i zarazem narratora części wydarzeń – wprawdzie całość jest mało oryginalna w pomyśle i nieco przydługa, ale czyta się nieźle i nawet wciąga. Dla amatorów gatunku.