Najnowszy tom znanej serii grzecznych romansów (ostatnio „Alicja z Krainy Kakadu” p 1/09) i kolejny w wykonaniu tej autorki (poprzednio „Czasem złoto też się świeci” p 24/08), to jeszcze jedna powieść z tezą, tym razem w schematycznej i łopatologicznej formie podejmująca temat rasizmu. Niespełna siedemnastoletnia bohaterka (Mikayla), dla której nowa szkoła jest dwunastą w ciągu ostatnich dziesięciu lat (ojciec-geolog nieustannie zmienia tereny badań), w Oklahoma City ma pozostać nieco dłużej i znalazła sobie przyjaciółkę. Niestety, stała się też obiektem zainteresowania szkolnego zdobywcy serc (Ryana) i nie starczyło jej odwagi, by wprost odrzucić jego aroganckie zaloty – wolała pozwolić mu wierzyć, że już ma chłopaka i domyślać się, kto nim jest. A właśnie w Iraku poległ starszy brat jednego z uczniów i dla odtrąconego orientalna uroda domniemanego rywala, także nowego w szkole, staje się znakomitym pretekstem do odwetu. Rozpętana przez popularnego przystojniaka kampania bojkotu obejmuje także bohaterkę, która jako jedyna staje po stronie potępianego, chociaż sama ze zdumieniem odkrywa w sobie ślady myślenia rasistowskimi stereotypami. A jej odwaga i właściwa postawa oczywiście znajdą nagrodę w postaci romantycznej i odwzajemnionej miłości… Po raz kolejny poważny temat w realizacji został znacznie spłycony i ugłaskany, a forma literacka też pozostawia wiele do życzenia (i w narracji, i w dialogach papierowa nienaturalnośc walczy o lepsze z pretensjonalną egzaltacją), zbliżając się do granic skrajnej naiwności prezentowanej w większości pozycji z tej serii.