Drugi tom cyklu („Niewiarygodne przygody Alfreda Kroppa” na p 16/07) to równie udane połączenie opwieści sensacyjno-przygodowej w stylu Jamesa Bonda z elementami biblijnymi, napisane z podobnym rozmachem, fantazją i dużym poczuciem humoru. W pół roku po cudownym ocaleniu piętnastoletni bohater, według własnych słów jedyny w historii obrońca świata, który psuje wszystko, czego się dotknie, ponownie staje przed wielkim wyzwaniem – zostaje zmanipulowany, wmanewrowany, bezwzględnie wykorzystany w rozgrywkach na potężną skalę i wszystko musi naprawiać sam. Gdy renegat wyrzucony z tajemniczej organizacji pozarządowej (AIPEP) dążącej poprzednio do zdobycia Excalibura (Mike Arnold) odchodząc kradnie magiczne artefakty zwane Pieczęciami Salomona i uwalnia ponad szesnaście milionów demonów uwięzionych przed tysiącami lat przez owego władcę, to przez przypadkową nieostrożność i lekkomyślność uczestniczącego (nie z własnej woli) w pościgu za zdrajcą Alfreda magiczny pierścień, który mógłby okiełznać demony wpada w ręce ich króla. Siły zła w nader spektakularny sposób przejmują kontrolę nad światem, kolejni agenci padają jak muchy i niebawem niezdarny nastolatek o niskiej samoocenie zostaje niemal sam na pierwszej linii frontu, usiłując odzyskać artefakty i opanować demony. Oczywiście i tym razem dostanie cały arsenał środków i czeka go mnóstwo mrożących krew w żyłach wydarzeń, ale najważniejsza okaże się sfera emocjonalna i mentalna… Dobrze skonstruowana, trzymająca w napięciu fabuła akcji z dowcipnymi dialogami i zaskakująco poważnymi refleksjami na temat ambicji, zdrady, honoru, lojalności, odwagi i poświęcenia to gotowy, pisany sugestywnymi obrazami, scenariusz filmowy. Lektura nie zawiedzie czytelników poprzedniego tomu.