Kolejna książka angielskiej pisarki, autorki kilkudziesięciu poczytnych powieści, których wchodzący w wiek dorastania bohaterowie najczęściej muszą sobie radzić z bardzo trudnymi problemami – życia w niepełnej rodzinie, niedojrzałości opiekunów, samotności, niezrozumienia, klopotów materialnych czy braku poczucia bezpieczeństwa. Dla jedenastoletniej narratorki tego tomu (Charlie Enright), osóbki energicznej, mającej własne zdanie, bardzo popularnej w szkole i chociaż urodzonej jako efekt szkolnego romansu jej mamy, kochanej i mającej znakomite relacje z rodzicielką (czego nie da się powiedzeć o dziadkach), nowy rok szkolny wraz ze zmianą wychowawczyni oznacza sporo kłopotów. Nowa nauczycielka (panna Beckwort) nie tylko jest zwolenniczką staroświeckiej dyscypliny, sadza uczniów w porządku alfabetycznym, przypisując bohaterce miejsce obok najbardziej przez nią znienawidzonego kujona i lizusa (Jamiego) i bywa bardzo złośliwa, ale też zadaje wszystkim szczególną pracę roczną związaną z czasami wiktoriańskimi. Programowo zbuntowana bohaterka zamiast wymaganego referatu postanawia napisać pamiętnik swojej rówieśnicy (Lottie), XIX-wiecznej ciężko pracującej służącej – niańki mieszczańskich dzieci. Od tej chwili dzieje obu noszących to samo, ale inaczej zdrabniane imię dziewczynek przeplatają się, pokazując różnice między epokami, a w życiu bohaterki wszystko zaczyna się komplikować. Z początku niemiłe towarzystwo w szkolnej ławce okazuje się nie takie złe, ale za to jej najlepsze przyjaciółki zaczynają świrować na punkcie chłopaków, samotna mama traci pracę, a w nowej wygląda jakby nawiązała romans, co bardzo niepokoi małą feministkę i zmusza do działań nie do pomyślenia w epoce wiktoriańskiej… Po raz kolejny autorka wykorzystała swój dar pisania ciekawie, lekko i zabawnie o sprawach budzących wiele emocji.