Drugi tom bardzo interesująco skompilowanej z wielu znanych motywów literackich (pobrzmiewają tu m.in. echa "Małego Księcia", "Nie kończącej się historii" i "O czym szumią wierzby") i baśniowych uzupełnionych własnymi pomysłami autora, kunsztownie skonstruowanej, poetyckiej i dowcipnej zarazem bajki o bajkach i ich znaczeniu w życiu człowieka, w której osią fabularną są dalsze przygody bohaterów opowieści „Okruszek z Zaczarowanego Lasu” (p 16/05). Piękny czerwcowy dzień w lesie wręcz zmusza wypróbowanych w boju o bajki przyjaciół, mądrego Okruszka i bohaterskiego acz strachliwego Szczurka, do „zrobienia czegoś”, a tym czymś może być wyprawa na koniec świata. I już od pierwszej chwili okazuje się, że każdy z nich ma inne wyobrażenie o przygotowaniach do drogi i sposobach jej pokonywania, a w trakcie wędrówki przez kolejne niezwykłe bajkowe i antybajkowe krainy (m.in. Dolinę Wież, w której Smok ma dość pilnowania nadmiaru Księżniczek, magiczne miasto Trubbe, w którym wszystko opowiada baśnie i legendy czy jaskinie męcząco uprzejmych Krasnoludów) prezentują skrajnie odmienne metody zachowania. Próżność, brawura pokrywająca lęki, brak taktu i uleganie stereotypom nieustannie stawiają Szczurka w niewygodnych, niebezpiecznych i ośmieszających sytuacjach, a rozsądny, lekko filozoficzny i dyplomatyczny Okruszek zawsze ratuje go z opresji i zyskuje nowych przyjaciół. U kresu drogi zaś obaj przekonują się, że zawsze warto podążać za pięknymi marzeniami, i dowiedzą, że bajki nieustannie wymagają opieki i pielęgnacji Konstrukcyjnie jest to ciekawe połączenie opowieści szkatułkowej z dyskursywną (narrator z dobrodusznym poczuciem humoru konwersuje z potencjalnym czytelnikiem). A ponieważ autor ma też lekkie pióro i sporą wyobraźnię, powstała ładna i mądra opowieść o optymizmie, odwadze i marzeniach, pięknie opracowana graficznie. Polecam.