Jest to druga powieść amerykańskiej pisarki przetłumaczona na język polski - na 7/2001 p. była prezentowana książka pt. „Jego Wysokość Pirat”. „Księżniczka” to również raczej romans awanturniczo-przygodowy niż historyczny. Czytelniczki poprzedniej zauważą ponadto, iż niniejsza opowieść to rodzaj kontynuacji – akcja jej rozgrywa się na tej samej malutkiej, śródziemnomorskiej wysepce (Ascencion) w kilkanaście lat później i relacjonuje równie barwne i burzliwe przygody córki władców tej wysepki (a których dramatyczna historię walki o władzę poznaliśmy w „Jego Wysokości Piracie”). „Księżniczkę” można czytać także bez znajomości tamtej opowieści – jest bowiem oddzielną fabularnie całością. Jej najważniejsi bohaterowie, księżniczka Serafina i bez pamięci zakochany w niej superagent, a zarazem przyjaciel króla, Darius Santiago, zostają wplątani w wyjątkowo skomplikowaną intrygę polityczną. Wysepka jest bowiem obiektem zainteresowania Napoleona i tylko małżeństwo dziewczyny z pewnym moskiewskim księciem wydaje się pewną szansą na uratowanie jej niezależności od francuskiego imperatora. Napoleon postanawia więc nie dopuścić do tego ślubu, coraz mniej zainteresowana jest nim główna bohaterka oraz jej wielbiciel. Tak więc płomienny romans głównych bohaterów jest nieustannie komplikowany kolejnymi porwaniami, ucieczkami, pojedynkami, zakulisowymi intrygami, dramatycznymi rozstaniami i radosnymi spotkaniami. Powieść czyta się nieźle - dla miłośniczek gatunku będzie to nawet sympatyczna, rozrywkowa lektura. Polecam.