Autor tej książki jest z wykształcenia archeologiem i socjologiem. Przez wiele lat badał archiwa Watykanu. Uważany przez niektórych za hiszpańskiego Dana Browna. Nic dziwnego, „Tajemnica Vivaldiego” jest skonstruowana według „rozpowszechnionej” przez Browna konwencji - sekrety sprzed stuleci dotąd szalenie znaczące dla naszych dziejów odkrywają współcześni bohaterowie, co się nie podoba pewnym organizacjom oraz …Watykanowi. Akcja powieści rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych. W tym pierwszym autor zabiera nas w podróż do osiemnastowiecznego miasta dożów, gdzie w bardzo skromnych warunkach dogorywa jeden z najsłynniejszych muzyków epoki, Antonio Vivaldi, zwany także „czerwonym księdzem” od koloru swoich włosów. Tylko członkowie pewnej tajnej organizacji wiedzą, że przybył on tutaj z Wiednia w specjalnej misji. I tylko jej przywódca miał w ręku tajemniczą partyturę będącą zakodowaną wiadomością, której ujawnienie może zburzyć porządek ludzkiej cywilizacji. Ale jak stwierdził, została ona skradziona. Trzy wieki po śmierci Vivaldiego w Wenecji pojawia się jego wielbiciel, hiszpański muzyk, którego wiedza o słynnym kompozytorze stanie się dla niego niebezpieczna. Razem z piękną Wenecjanką przypadkowo odnajdą bowiem ową niezwykłą partyturę mistrza. Szybko okazuje się, że nie tylko bohaterowie są zainteresowani w odszyfrowani jej treści i że nawet teraz, po wielu latach, istnieją ludzie wciąż są gotowi zabijać, by zawładnąć tajemniczym dokumentem. Jest to „elegancka wersja” thrillera historycznego. Mniej tu brutalnych scen, „sympatyczniejsze” tło rozgrywających się wydarzeń. Polecam. Do książki dołączona jest CD z muzyką Vivaldiego.